مداحی ترحیم در اصفهان با اکوی رایگان با نوای محمد صادق کاظمی09132054876

مداحی ترحیم در اصفهان و باغ رضوان با تعرفه و مصوبه شورای شهر و سازمان باغ رضوان که حداقل قیمت در اصفهان می باشد و مطمئن باشید که جلسه خوب و رضایت بخش و ماندگار و خاطره انگیز خواهید داشت و البته مداحی ترحیم بر اساس نظر و سلیقه شما انجام خواهد شد.

تلاوت قرآن و خواندن اشعار ویژه مجالس ترحیم   وتصانیف دلنشین با نوای محمد صادق کاظمی ۰۹۱۳۲۰۵۴۸۷۶

شعر خوب تشویق شود و شعر ضعیف هم تذکر داده شود
حاج علی انسانی شاعر و مداح اهل بیت (تهران)
اگر زمینه ای فراهم شود که مداحان و شاعران را در جریان شعر مذهبی و نیز آموزش و نقد قرار دهیم، خیلی خوب است. مثلاً در این بیت، این صنعت وجود دارد: این بیت پیام دارد … شعر خوب تشویق شود و شعر ضعیف تذکر داده شود که مثلاً اگر انسانی این بیت را اینجور می گفت، بهتر بود و … این حرکت خوب است.
حجت الاسلام حسن زاده لیله کوهیشاعر و محقق (قم)
می دانید که ما شعر خوب در زمینه عاشورا کم نداریم. اما شعر خوب کجا هست و اگر جایی را هم معرفی می کنیم، مداح ما با وجود مجالس متعدد ایا این فرصت را دارد که بخواهد مطالعه کند یا بگردد و پیدا کند؟! پس لازم است گروهی روی این موضوع کار کنند و به نوعی، عقبه ی این حرکت را تدارک ببیند. مطالبی را آماده کنند و زمینه ای فراهم نمایند که برای استفاده ی مداح و سهل الوصول باشد. طبیعتاً وقتی شعر خوب موجود باشد، دیگر مداح به سراغ شعر نامناسب ـ تا حدود زیادی ـ نخواهد رفت.
ما در دوره ی ادبیات معاصر ـ متأسفانه ـ افراد خلاق در زمینه ی ادبیات ایینی را از دست داده ایم. معمولاً شعرای طراز دوم و سوم ما هستند که کار جدی در زمینه ی ادبیات ایینی می کنند؛ آنها هم که کارهای ایینی کرده اند یا صبغه ای ندارند که مناسب کار مداحی باشد یا اگر صبغه ای دارند، جزو کارهای ضعیف آنها محسوب می شود. این است که فعلاً در این روزگار منبع مناسبی که شعر مناسب و در خور اهل بیت برای مداحان تدارک ببینند، نداریم. نوعاً مداحان هم کسانی دور و بر خودشان دارند که کار شعری انجام می دهند. البته عزیزانی در قم و مشهد و شهرهای دیگری هستند که کار ایینی می کنند آنها هم به صورت تخصصی، ولی از آنجا که با ظرافت های آوایی و موسیقیایی چندان آشنا نیستند و از طرف دیگر، به دلیل این که سال ها شعر مناسب در دسترس نبوده و به شعرهای معمولی اکتفا شده، متأسفانه فرهنگ شعر ضعیف در ادبیات مداحی عرف شده است و مخاطب با این فرهنگ پرورش یافته. شاید این عیب را که ما در جلسات، می بینیم این که در مجالس مداحی بعضی ها منتظر دروغی هستند تا اشک ها کم کم جاری شود، این از نظر روانشناسی، (اصل غافلگیری) است. یعنی شخص می خواهد مطلبی که تا به حال نشنیده بشنود تا تحریک شود. این اصل غافلگیری را می توان با استفاده از شعر، تدارک کرد که همواره از آن غفلت شده است. یعنی به نوعی می توان با شعر، مطلب تازه ای ارائه نمود بدون آن که دروغی مطرح شود.
هنگام زیارت آستان آقا علی بن موسی الرضا (ع) همواره به یاد بچه های «خیمه» بوده و هستم. چند روز پیش هنگام جاروکشی آستان، به آقا عرضه داشتم: آقا! تا حالا که دستتان بالای سر اینها بود، اضافه اش بفرمایید!. خدا را قسم می دهم هر کاری که می کنید مرضی خداوند و باعث خشنودی اهل بیت باشد. انشاء الله.… به دوستان مداح و شاعر یادآوری می کنم، این دوستان همواره بدانند که چه کسی دارد به شعرشان گوش می دهد؟ بدانند که این خواندنشان را چه کسی امضا می کند؟ خوشا به حال آنانی که در این حریم وارد می شوند، همه ی امورشان را به خدا وامی گذارند، اول به خودم می گویم، بعد به دوستانم که دقت داشته باشیم که از آل محمد مظلوم تر نیست. از آنها کریم تر هم وجود ندارد، سعی کنیم فقط به آنها فکر کنیم.
هر کاری که در راستای ترویج فرهنگ اهل بیت باشد، ارزشمند است. به خصوص مداحی و شاعری.ان شاء الله به مداحان و شاعران تذکر داده شود که دنبال اصل موضوع باشند. دنبال هوای نفس نباشند و ان شاء الله که اثرگذار هم باشد.اثرگذاری آن مهم است. شعری هم پیرامون ماجرای هتک حرمت به حرم اهل بیت در نجف و کربلا، سروده ام که به عاشقان تقدیم می کنم می دانید که مداحان امروزه، دو گروهند. گروه اول کسانی هستند که کم لطفند و به یک سری مطالب مهم توجهی ندارند و گوش به حرف امثال ما هم نمی دهند و گروه دوم ـ که اکثر مداحان جزو گروه دوم هستند ـ افرادی هستند که تلاش دارند مداحی والایی داشته باشند و هنرشان مورد رضایت آقا امام حسین (ع) باشد. من به عزیزان مداح، توصیه ندارم فقط این که هرچه می خواهند بگویند و هر شعری می خواهند بخوانند، اول تأمل کنند ببینند خدا راضی است یا نه؟! می دانید که سه نفر از مداح باید راضی باشند: اول خدا، دوم خلق خدا و سوم خود مداح … هم خودش از کارش راضی باشد، هم مردم بگویند به! عجب منبری رفت و از همه مهمتر این که خدا از او راضی باشد. من فکر می کنم این نوع مداحی، نقص نداشته باشد. اگر عزیزان مداح این سه رضایت را در نظر بگیرند، این خود نردبان تکامل برای آنان خواهد بود.
به شاعران هم سفارش می کنم گوهرتان را خرج گوهرشناس کنید. خرج آنان که قدر می دانند و مسلماً هیچ کس نیست که بهتر از ائمه (ع) گوهر شعر را بخرد و قدر بداند.
گاهی اوقات یک بیت شعر، چنان مورد عنایت اهل بیت قرار می گیرد که کار بیست دیوان را انجام می دهد. مثلاً شعر محتشم پیداست مورد عنایت بوده است.
البته لازم است این مطلب را هم یادآوری کنیم که، ممکن است کسی از سر اخلاص شعر ساده ای بگوید، مثلاً شعر که شاعر گفت: شعر می سازم برایت یا علی و «صله» هم از اهل بیت بگیرد، اما فقط «خلوص» کافی نیست. همان طور که «ادبیات» در جان محتشم با «خلوص»، مثل شیر و شکر درهم آمیخت و باعث شد آن اثر جاودان را بیافریند، باید ادب، ذوق، سلیقه و …
اصل و اساس مداحی، عنایت اهل بیت (ع) است، اما آموزش هم چیزی نیست که بتوان از آن غافل شد. خیلی از جوان ها استعداد و صدای خوبی دارند، اما باید به دنبال یک استاد خوب و کسی که بتواند راه درست را به آنها نشان بدهد، بگردند.توصیه به علاقمندان لوازم کار مداحی چند چیز است، صدای خوب، مفاهیم شعری، مطالعه در تاریخ و سیره ی اهل بیت (ع) و … اگر جوانی همت و استعداد را در خودش می بیند، باید بگردد و استاد خوبی پیدا کند. باید ببیند سبک و صدای کدام مداح و استاد با او تناسب دارد.
اما مداحی چیزهای دیگری هم لازم دارد:اول، اخلاص است که باید یک مداح خوب در خودش ایجاد کند.دوم، داشتن توسل همیشگی به اهل بیت (ع) است. عزیزان باید همیشه خودشان را بر در این خانه ناچیز بدانند و همه چیز را از عنایات اهل بیت (ع) ببینند.سومین عنصر حیاتی این کار، احترام به پیشکسوتان این مقوله است. اگر یک جوان با همه ی ملزومات اولیه آمد و اقبال خوبی هم یافت، ولی در ورطه ی غرور و خودبینی افتاد، کم کم از عنایت اهل بیت (ع) غافل می شود و بی توجه به این الطاف و زحمت اساتید، نگاهش به سمت خودش برمی گردد و سقوط می کند. هرچند عزیزان مداح تجربه کسب می کنند، باید افتاده تر و متواضع تر شوند و ادب نسبت به خادمان اهل بیت (ع) را بیاموزند.
اینکه مداح، چطور مخاطب و نیاز مجلس را بشناسد، بستگی به ذکاوت و هوش او دارد، بعضی از مداحان نوع ارتباط با مردم را می شناسند. این کار یک نوع ذکاوت فطری می خواهد، بقیه اش هم آموختن است. عزیزان باید مطالعه کنند، به معنای اشعار مسلط باشند و مطابق فضای غالب مجلس، شعر و روضه بخوانند. مهم ترین آفت، از میان رفتن اخلاص است. اگر کسی به اندازه ای ذره ای به فکر خودنمایی بیفتد، اگر کمی از اخلاصش کاسته شود، کارش تمام است. از آن گذشته، عزیزان نباید برای گریاندن مردم، روضه ی دروغ بخوانند و نسبت های غلط به اهل بیت (ع) بدهند. باید اصل مقاتل و کتب مرجع درباره ی اهل بیت (ع) را مطالعه کنند و ذره ای از مرز واقعیت خارج نشوند. می توانند از کتاب هایی مثل منتهی الآمال، لهوف، مقتل الحسین (ع) و … استفاده کنند. آنچه از طرف ائمه وارد شده، آن را بگویند. شاعران اهل بیت (ع) هم دقت کنند شعری که می گویند، مشتق از فرمایش ائمه باشد.
اصولاً در هر کاری اگر عشق و علاقه باشد، کار به جایی می رسد. آدم وقتی علاقه مند باشد، هر سختی ای را تحمل می کند. نکته ی دیگر اینکه عزیزان ارتباط خود را با علما و روحانیون زیاد کنند و سعی کنند معارف دین را از آنها بیاموزند. باید اشعار پرمعنایی بخوانند و مفاهیم را به خوبی به مستمعان خود منتقل کنند و از این طریق فرهنگ اهل بیت (ع) را به مردم برسانند، فکر گرفتن و نگرفتن مجلس هم نباشد، اگر نیتشان را برای خدا خالص کنند، بقیه ی چیزها خودش درست می شود.